Noble Quran » Тоҷики » Sorah An-Najm ( The Star )
Choose the reader
Тоҷики
Sorah An-Najm ( The Star ) - Verses Number 62
وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَىٰ ( 1 ) 
Қасам ба он ситора, чун пинҳон шуд,
مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوَىٰ ( 2 )
ки ёри шумо на гумроҳ шуда ва на ба роҳи каҷ рафтааст.
وَمَا يَنطِقُ عَنِ الْهَوَىٰ ( 3 )
Ва сухан аз рӯи ҳаво (ҳавас) намегӯяд.
إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَىٰ ( 4 )
Ин сухан фақат он чизест, ки ба ӯ ваҳй мешавад.
عَلَّمَهُ شَدِيدُ الْقُوَىٰ ( 5 )
Ӯро он фариштаи пурқувват таълим додааст,
ذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوَىٰ ( 6 )
соҳибнерӯе, ки рост истод
وَهُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَىٰ ( 7 )
ва Ӯ ба канораи балаыди осмон буд,
ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّىٰ ( 8 )
сипас наздик шуд ва бисёр наздик шуд
فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَىٰ ( 9 )
то ба қадри ду камон ё наздиктар.
فَأَوْحَىٰ إِلَىٰ عَبْدِهِ مَا أَوْحَىٰ ( 10 )
Ва Худо ба бандаи худ ҳар чӣ бояд, ваҳй кунад, ваҳй кард.
مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَىٰ ( 11 )
Дил он чиро, ки, дид, дурӯғ нашумурд.
أَفَتُمَارُونَهُ عَلَىٰ مَا يَرَىٰ ( 12 )
Оё дар он чӣ мебинад, бо Ӯ ҷидол (баҳс) мекунед?
وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَىٰ ( 13 )
Ӯро дигар бор ҳам бидид
عِندَ سِدْرَةِ الْمُنتَهَىٰ ( 14 )
назди сидратулмунтаҳо,
عِندَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَىٰ ( 15 )
ки оромгоҳи биҳишт назди он дарахт аст.
إِذْ يَغْشَى السِّدْرَةَ مَا يَغْشَىٰ ( 16 )
Вақте ки сидраро чизе (нурҳои файзи илоҳӣ) дар худ мепӯшид,
مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغَىٰ ( 17 )
чашм хато накард ва аз ҳад дарнагузашт.
لَقَدْ رَأَىٰ مِنْ آيَاتِ رَبِّهِ الْكُبْرَىٰ ( 18 )
Албатта баъзе аз оёти бузурги Парвардигорашро бидид.
أَفَرَأَيْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّىٰ ( 19 )
Оё Лот ва Уззоро дидаед?
وَمَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَىٰ ( 20 )
Ва Манот он бути саввуми дигарро?
أَلَكُمُ الذَّكَرُ وَلَهُ الْأُنثَىٰ ( 21 )
Оё шуморо писар бошад ва Ӯро духтар?
تِلْكَ إِذًا قِسْمَةٌ ضِيزَىٰ ( 22 )
Ин тақсимест ғайри одилона.
إِنْ هِيَ إِلَّا أَسْمَاءٌ سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَاؤُكُم مَّا أَنزَلَ اللَّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ ۚ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَى الْأَنفُسُ ۖ وَلَقَدْ جَاءَهُم مِّن رَّبِّهِمُ الْهُدَىٰ ( 23 )
Инҳо чизе нестанд ғайри номҳое, ки худ ва падаронатон ба онҳо додаед. Ва Худованд ҳеҷ далеле бар онҳо нафиристодааст. Танҳо аз паи гумону ҳавои нафси худ мераванд ва хол он ки аз ҷониби Худо роҳнамоияшон кардаанд.
أَمْ لِلْإِنسَانِ مَا تَمَنَّىٰ ( 24 )
Оё ҳарчи одами орзу кунад, барояш ҳосил аст?
فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَالْأُولَىٰ ( 25 )
Ҳам охират ва ҳам дунё аз они Худост.
وَكَم مِّن مَّلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا إِلَّا مِن بَعْدِ أَن يَأْذَنَ اللَّهُ لِمَن يَشَاءُ وَيَرْضَىٰ ( 26 )
Ва чӣ бисёр фариштагон дар осмонанд, ки шафоъаташон ҳеҷ нафъ надиҳад, лекин аз он пас, ки Худо барои ҳар кӣ хоҳад, рухсат диҳад ва хушнуд бошад. (нафъ кунад).
إِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ لَيُسَمُّونَ الْمَلَائِكَةَ تَسْمِيَةَ الْأُنثَىٰ ( 27 )
Онон, ки ба охират имон надоранд, фариштагонро ба номҳои занон меноманд.
وَمَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ ۖ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ ۖ وَإِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئًا ( 28 )
Инҳоро ба он чӣ мегӯянд, ҳеҷ донише нест. Танҳо аз гумони худ пайравӣ мекунанд ва гумон барои шинохти ҳақиқат кофӣ нест!
فَأَعْرِضْ عَن مَّن تَوَلَّىٰ عَن ذِكْرِنَا وَلَمْ يُرِدْ إِلَّا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا ( 29 )
Пас ту низ аз касе, ки аз сухани Мо рӯйгардон мешавад ва ғайри зиндагии дунявиро намеҷӯяд, рӯй гардон.
ذَٰلِكَ مَبْلَغُهُم مِّنَ الْعِلْمِ ۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدَىٰ ( 30 )
Ниҳояти донишашон ҳамин аст. Парвардигори ту ба он касе ки аз роҳи Ӯ гумроҳ мешавад ё ба роҳи ҳидоят меафтад, донотар аст.
وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ أَسَاءُوا بِمَا عَمِلُوا وَيَجْزِيَ الَّذِينَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَى ( 31 )
Аз они Худост ҳар чӣ дар осмонҳову ҳар чӣ дар замин аст, то бадкоронро дар баробари корҳояшон ҷазо диҳад ва некӯкоронро ба кирдори некашон мукофот диҳад.
الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ ۚ إِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ ۚ هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنشَأَكُم مِّنَ الْأَرْضِ وَإِذْ أَنتُمْ أَجِنَّةٌ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ ۖ فَلَا تُزَكُّوا أَنفُسَكُمْ ۖ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَىٰ ( 32 )
Касоне, ки аз гуноҳони бузургу зиштиҳо парҳез мекунанд, — ғайри он ки гуноҳе кӯчак аз онҳо сар занад, — бидонанд, ки бахшоиши Парвардигори ту васеъ аст ва Ӯ ба шумо он гоҳ ки аз замин биёфаридатон ва он гоҳ ки дар шиками модаратон пинҳон будед, огоҳтар аст. Худатонро бегуноҳ надонед. Ӯст, ки парҳезгорро беҳтар мешиносад!
أَفَرَأَيْتَ الَّذِي تَوَلَّىٰ ( 33 )
Оё онро, ки аз ту рӯйгардои шуд, дидӣ?
وَأَعْطَىٰ قَلِيلًا وَأَكْدَىٰ ( 34 )
Андак мебахшид ва дар садақа бахилӣ мекард.
أَعِندَهُ عِلْمُ الْغَيْبِ فَهُوَ يَرَىٰ ( 35 )
Оё илми ғайб дораду мебинад?
أَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَىٰ ( 36 )
Ё аз он чӣ дар саҳифаҳои Мӯсо омада, бехабар мондааст?
وَإِبْرَاهِيمَ الَّذِي وَفَّىٰ ( 37 )
Ё аз Иброҳим, ки ҳаққи пайғамбариро адо кард?
أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ ( 38 )
Ки ҳеҷ кас бори гуноҳи, дигареро барнадорад?
وَأَن لَّيْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَىٰ ( 39 )
Ва ин ки: барои мардум музде ғайри он чӣ худ кардаанд, нест?
وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَىٰ ( 40 )
Ва ба зудӣ, ки кушиши ӯ дар назар ояд (рӯзи қиёмат).
ثُمَّ يُجْزَاهُ الْجَزَاءَ الْأَوْفَىٰ ( 41 )
Сипас ба ӯ ҷазое комил диҳанд.
وَأَنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ الْمُنتَهَىٰ ( 42 )
Ва поёни роҳи ҳама Парвардигори туст.
وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَأَبْكَىٰ ( 43 )
Ва Ӯст, ки механдонаду мегирёнад.
وَأَنَّهُ هُوَ أَمَاتَ وَأَحْيَا ( 44 )
Ва Ӯст, ки мемиронаду зинда мекунад.
وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَىٰ ( 45 )
Ва Ӯст, ки ҷуфтҳои нару модаро офаридааст,
مِن نُّطْفَةٍ إِذَا تُمْنَىٰ ( 46 )
аз дутфа, он гоҳ, ки дар раҳм рехта мешавад.
وَأَنَّ عَلَيْهِ النَّشْأَةَ الْأُخْرَىٰ ( 47 )
Ва бар Худованд аст, ки онро бори дигар зинда кунад.
وَأَنَّهُ هُوَ أَغْنَىٰ وَأَقْنَىٰ ( 48 )
Ва Ӯст, ки тавонгар кунад ва рӯзӣ диҳад,
وَأَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْرَىٰ ( 49 )
Ва Ӯст Парвардигори ситораи Шиъро.
وَأَنَّهُ أَهْلَكَ عَادًا الْأُولَىٰ ( 50 )
Ва Ӯст, ки Од — он қавми пешинро ҳалок кард,
وَثَمُودَ فَمَا أَبْقَىٰ ( 51 )
ва аз Самуд ҳеҷ боқӣ нагузошт.
وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَىٰ ( 52 )
Ва пеш аз онҳо қавми Нӯҳро, ки ситамкортару саркаштар буданд
وَالْمُؤْتَفِكَةَ أَهْوَىٰ ( 53 )
ва низ Мӯътафикаро нобуд кард.
فَغَشَّاهَا مَا غَشَّىٰ ( 54 )
Ва фурӯ пӯшид он қавмро, ҳар чӣ бояд фурӯ пӯшад (сангборон кард).
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكَ تَتَمَارَىٰ ( 55 )
Пас ба кадом як аз неъматҳои Парвардигорат шак мекунӣ?
هَٰذَا نَذِيرٌ مِّنَ النُّذُرِ الْأُولَىٰ ( 56 )
Ин бимдиҳандаест монанди бимдиҳандагони пешин.
أَزِفَتِ الْآزِفَةُ ( 57 )
Қиёмат фаро расид.
لَيْسَ لَهَا مِن دُونِ اللَّهِ كَاشِفَةٌ ( 58 )
Кас ҷуз Худованд ошкораш накунад.
أَفَمِنْ هَٰذَا الْحَدِيثِ تَعْجَبُونَ ( 59 )
Оё аз ин сухан дар ҳайрат афтодаед?
وَتَضْحَكُونَ وَلَا تَبْكُونَ ( 60 )
Ва механдеду намегирйед?
وَأَنتُمْ سَامِدُونَ ( 61 )
Ва шумо ғофил шудаед.
فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَاعْبُدُوا ۩ ( 62 )
Пас Худоро саҷда кунед ва Ӯро бипарастед!
Random Books
- Шарҳи осони ақидаи таҳовӣБарои ҳар кор асос ва зербино лозим аст. Илми ақида ҳам асосу таҳдоби ҳамаи корҳо ва илмҳо мебошад, зеро, ки бидуни он некбахтии дунё ва мақбулияти аъмол ба даргоҳи Худованд имконпазир нест. Аз ҳамин ҷиҳат уламои гузашта илми ақидаро муҳимтарин ва сароғози тамоми улум мегуфтанд ва инчунин мусалмононро барои омўзиши он ташвиқу тарғиб менамуданд ва ҳатто донистани он - «ақидаи тавҳид»-ро бар ҳар зану марди мусалмон фарзи айн мешумориданд... . Аммо баъд, китоби ҳозир шарҳи мўҷазест дар баёни ақидаи аҳли суннат ва ҷамоъат, ки эшон дар мазҳаби фақиҳони бузурги уммати Ислом, Абўҳанифа, Нўъмон ибни Собити Кўфи ва Абуюсуф, Яъқуб ибни Иброҳим Ансори ва Абуабдуллоҳ Муҳаммад ибни Ҳасани Шайбони мебошанд. Ақидаи саҳеҳи онҳоро имом Абўҷаъфари Таҳови дар ҳаҷми китобе тадвин намуда, ки воқеъан он хело ҷолиб ва муфид гардидааст. Ҳақиқатан тамоми уммати Ислом матни ақидаи Имом Таҳовиро хуб пазируфтанд ва шарҳу таълиқоти зиёд барояш навиштанд, ки баъзеашон тибқи далоили суннати набави шарҳ намуда ва баъзе дигар дар шарҳ намудан тариқаи мутакаллимин (аҳли каломро) дунбол гирифтанд. Яке аз бузургтарину судбахштарини он шарҳҳо шарҳи Имом Абулъиззи Ҳанафи мебошад, ки ў дар шарҳи худ се мулоҳизаи ислоҳҷўёна бар соҳиби «Ақидаи Таҳови» ирод фармудааст.
Formation : Муҳаммад Абдурраҳмон Алхумайс
Translators : Абдулҳалим Ъорифи
Source : http://www.islamhouse.com/p/288179
Download :
- Яктопарасти воқеъи беҳисоб дохили биҳишт хоҳад гаштЯктопарасти воқеъи ва ҳақиқи касе аст ки дар ҳама ҳолат таваккал ба худо карда ҳеҷгоҳ ба худованд ширк намеварзад.
Formation : Мусъаби Ҳамза
Source : http://www.islamhouse.com/p/371460
Download :
- ТАЪРИХИ ХУЛАФОИ РОШИДИН: УСМОН (Р) ВА АЛӢ (Р) (зиндагонӣ, футуҳот, шаҳодат)Ин китоб, ки бо унвони «Сеҳрайн» маъруф аст, ҷилди дуюми китоби «Шайхайн» (Таърихи хулафои рошидин: Абубакр (р) ва Умар (р)) буда, роҷеъ ба зиндагӣ, футуҳот ва шаҳодати ду халифаи рошид, домодҳои паёмбари ислом, ҳазрати Муҳаммад (с): Усмон (р) ва Алӣ (р) маълумот медиҳад ва барои доираи васеъи хонандагон пешкаш карда мешавад.
Translators : Муҳаммадиқболи Садриддин
Source : http://www.islamhouse.com/p/339648
Download :
- Саду як қисса аз ҳаёти Алӣ ибни Абўтолиб (Худованд аз У рози бод)Китоб фарогири қиссаҳои пурҳикмат ва ибратомўз аз ҳаёти рўзмарраи босаодати халифаи чаҳоруми мусулмонон Амирулмўъминин Алӣ ибни Абўтолиб (р) мебошад. Китоб барои доираи васеи ҷавонон, донишҷўён ва толибилмони мадориси динӣ, аҳли зиё ва оммаи мусулмонон тақдим мегардад. Амирулмўъминин Алӣ ибни Абўтолиб (р) чаҳорумин халифаи рошид ва яке аз даҳ нафари ба ҷаннат башоратдодашуда мебошад. Насаб ба Ҳошимиён дорад ва аз қабилаи Қурайш, писарамаки Паёмбар (с) аст. Ва Паёмбар (с) беҳтарин духтараш Фотимаро (р) ба никоҳи ў даровард. Падари Ҳасан ва Ҳусейн (р) мебошад.
Formation : Муҳаммад Алминшови
Translators : Муҳаммадиқболи Садриддин
Source : http://www.islamhouse.com/p/324363
Download :
- Насиҳати ман барои ҳар шиъаМуаллиф мегуяд: Ман дар ҳақиқат перомуни шиъаёни аҳли байт чизе намедонистам магар ин, ки онҳо гуруҳе аз мусалмононад, ки дар муҳаббати аҳли байти Пайғамбари Худо ғулув (аз ҳад гузаронидан) ва зиёдаравӣ мекунанд ва онҳоро нусрат медиҳан, ва низ аҳли суннат ва ҷамоатро дар баъзе масалаҳои ҷузъии шариат бо таъвилҳои дур ё наздик мухолифат мекунанд. Аз ин ру вақте, ки баъзе аз бародарон онҳоро фосиқ ва ё гоҳе аз доираи Ислом берун ҳукм мекарданд, банда аз ин кор хеле хашмгин ва нороҳат мешудам. Аммо ин кор дер давом накард, ки яке аз бародарон ба ман тавсия кард, ки ман яке аз китобҳои муътабари ин ҷамоатро мутолиъа кунам то ин, ки ҳукми дурустро дар бораи ин мазҳаб ба даст орам. Ва ман китоби "Ал-Кофи"- ро ихтиёр кардам зеро, ки ин китоб такягоҳи ин тоифа дар исботи мазҳабаш мебошад. Ман ин китобро мутолиъа кардам ва аз он ба як чанд ҳақоиқи илмие дастраси пайдо кардам, ки манро ба узр хостан аз он нафаре, ки шафқати маро ба ин тоифа хато меҳисобид, водор сохт ва дигар худамро аз он дидгоҳе ки қаблан нисбати ин мазҳаб доштам, маъзур донистам. Майлу хоҳишам маро аз он мудорое ки ба умеди аз байн бурдани баъзе аз тундравиҳое, ки байни аҳли суннат ва ин тоифа ба ислом нисбат дода шуда буд, боздошт. Инак ман он ҳақоиқеро, ки аз муҳимтарин ва маътабартарин китобҳои ин мазҳаб ба даст овардаам, мавриди баҳс қарор медиҳам. Аммо аз ҳар шиъа мехоҳам, ки дар атрофи ин ҳақиқатҳои илми бо ихлос ва инсоф андеша карда, худ ҳукми саҳиҳро дар бораи ин мазҳабаш бибарорад.
Formation : أبو بكر جابر الجزائري
Source : http://www.islamhouse.com/p/208449
Download :
