Na niewiernych - której nikt oddalić nie potrafi -

Aniołowie i Duch wznoszą się ku Niemu w Dniu, którego wielkość - pięćdziesiąt tysięcy lat.

Oni myślą, że ona jest daleka,

Tego Dnia niebo będzie jak miedź roztopiona,

I serdeczny przyjaciel nie będzie pytał serdecznego przyjaciela,

Swoją towarzyszką i swoim bratem,

I wszystkimi, którzy są na ziemi, żeby tylko mógł być uratowany.

Zrywający skalp,

Który zbierał i przechowywał.

Kiedy dosięgnie go zło, jest niecierpliwy;

Z wyjątkiem tych, którzy się modlą,

Do których majątku ma określone prawo

I tych, którzy wierzą w Dzień Sądu;

- Zaprawdę; kara ich Pana jest nieunikniona! -

I żyją tylko z żonami i niewolnicami - wtedy oni nie są ganieni.

I ci, którzy strzegą depozytów swoich i przestrzegają swoich zobowiązań;

I ci, którzy się troszczą o swoje modlitwy

A cóż z tymi, którzy nie uwierzyli, biegającymi przed tobą z wyciągniętymi szyjami,

Czyż nie pragnie każdy człowiek, aby został wprowadzony do Ogrodu szczęśliwości?

Lecz nie! Przysięgam na Pana wschodów i zachodów! My przecież posiadamy moc,

Pozwól im więc pogrążać się w pustych słowach i zabawiać, aż napotkają Dzień, który im został obiecany;

Z pokornymi spojrzeniami, okryci poniżeniem! Taki będzie Dzień, który im został obiecany!